Η στενωτική τενοντοελυτρίτιδα των καμπτήρων τενόντων είναι η διαφορετική ονομασία- ορισμός που αποδίδεται στην ίδια πάθηση των δακτύλων του χεριού. Θεωρείται μία επώδυνη πάθηση κατά την οποία ο πάσχων, διαπιστώνει την αδυναμία στην κίνηση του δακτύλου στο χέρι και την ακινητοποίηση αυτού σε θέση κάμψης. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο πάσχων προσπαθεί να επαναφέρει το δάχτυλο κινώντας το σε θέση έκτασης με ένα αίσθημα δυσκολίας, εξαιτίας της δυσκαμψίας (μάγκωμα) που προκαλεί, ακούγοντας ένα χαρακτηριστικό “κλικ” καθώς ευθυγραμμίζεται απότομα-αιφνίδια. Προσβάλλει περισσότερο τον γυναικείο πληθυσμό και ο μέσος χρόνος είναι μεταξύ 40 και 60 ετών καθώς και άτομα που πάσχουν από ορισμένα χρόνια νοσήματα όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ή ουρική αρθρίτιδα, και παθήσεις του θυρεοειδούς σχετίζονται με την ανάπτυξη της πάθησης. Συνήθως προσβάλλεται ο αντίχειρας ο μέσος και ο παράμεσος δάκτυλος.
Φυσιολογία
Οι καμπτήρες μύες θεωρούνται οι υπεύθυνοι μύες για την κίνηση των δακτύλων του χεριού. Βρίσκονται στο αντιβράχιο και συνδέονται με τα δάχτυλα με τους καμπτήρες τένοντες. Οι τένοντες περιβάλλονται από έναν ιστό που λειτουργεί ως φυσικό λιπαντικό με την ονομασία έλυτρο. Σε περίπτωση φλεγμονής των τενόντων ή του ελύτρου προκαλείται μία δυσλειτουργία (μάγκωμα) με αποτέλεσμα να μην κινούνται φυσιολογικά οι τένοντες, και κατά συνέπεια την “μηχανική” δυσκολία που προκαλείται στα δάχτυλα του χεριού.
Συμπτωματολογία
- Οίδημα
- Επώδυνη διόγκωση στην παλάμη του χεριού
- Αίσθημα εμπλοκής κατά την κίνηση του δαχτύλου και εντοπισμός χαρακτηριστικού ήχου (κλικ) κατά την έκταση του δακτύλου και την επαναφορά του από την θέση κάμψης
- Ψηλαφητό οζίδιο στην περιοχή της παλάμης
Η δυσκαμψία των δαχτύλων εμφανίζεται κυρίως μετά από μία μεγάλη περίοδο ακινησίας συνήθως μετά το νυχτερινό ύπνο, εφόσον ο ασθενής κινεί συχνά τα δάχτυλά αποκτούν σταδιακά την λειτουργικότητα τους.
Κλινική διάγνωση
Η λήψη ιστορικού και η σωστή κλινική εξέταση από τον ειδικό ορθοπεδικό αρκούν για τη διάγνωση της νόσου. Συνήθως δεν απαιτείται ακτινολογικός έλεγχος.
Θεραπεία
Συντηρητική αντιμετώπιση εφόσον τα συμπτώματα είναι ήπια απαιτείται
- Ανάπαυση και μείωση των επαγγελματικών και λοιπών ενεργειών που προκαλούν την έναρξη-επιδείνωση των συμπτωμάτων
- Χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (με την καθοδήγηση γιατρού ή του φαρμακοποιού)
- Ενδοελυτρική έγχυση κορτιζόνης σε άτομα που δεν παρουσιάζουν παθολογικά προβλήματα(η θεραπεία αυτή έχει υψηλό ποσοστό επιτυχίας αλλά μπορεί να παρουσιαστούν υποτροπές)
Σε περίπτωση πού η συντηρητική αντιμετώπιση δεν έχει τα αναμενόμενα θεραπευτικά αποτελέσματα τότε μπορεί να προταθεί από τον ειδικό η χειρουργική αντιμετώπιση, βασιζόμενοι στο κατά πόσο ο πάσχων δυσφορεί με την παρουσία των συμπτωμάτων στην περιοχή του χεριού και των δακτύλων και στο να αποφευχθεί μία μόνιμη δυσκαμψία στο δάχτυλο.
Χειρουργική θεραπεία
Η διαδικασία έχει ως στόχο την διάνοιξη του ελύτρου ώστε ο τένοντας να μπορεί να “απελευθερωθεί” και να κινείται ανεμπόδιστα. Η διάρκεια της χειρουργικής διαδικασίας είναι 10 με 15 λεπτά, πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία, η έκταση της τομής είναι 1 με 2 εκατοστά. με την συρραφή των ραμμάτων τοποθετείται μία ελαστική επίδεση στο χέρι και τοποθετείται σε ανάρτηση.
Αποθεραπεία
- Η χορήγηση αναλγητικών τις πρώτες 24 με 48 ώρες ίσως χρειαστούν
- Η χειρωνακτική εργασία πρέπει να αποφεύγεται για διάστημα τριών έως τεσσάρων εβδομάδων
Τα ράμματα αφαιρούνται από τον ειδικό σε χρονικό διάστημα 8 με 10 ημερών.
Συμπερασματικά
Η χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση του εκτινασσόμενου δακτύλου θεωρείται η οριστική λύση απέναντι στην πάθηση. Καθώς ο ασθενής εξέρχεται από το νοσοκομείο χωρίς νοσηλεία και είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει σχεδόν άμεσα το χέρι του, καθώς δεν παρατηρούνται ιδιαίτερες επιπλοκές. Ενώ ο μετεγχειρητικός πόνος είναι ελάχιστος.
